Nazwa Schőneich oznacza „ładny dąb”. Kolonia została urządzona za czasów Fryderyka Wielkiego ( na wschód od Wędryni), z pomocą państwową, na gruncie Wędryni.

Pierwotnie posiadała 8 zagrodników, którym przydzielono 4-16 morgów gruntu. Lekka ziemia nie zapewniała utrzymania, stąd ludzie dodatkowo trudnili się rzemiosłem: wybielaniem lnu, piekarstwem, kowalstwem i tkactwem.

Roku 1719 Kolonię zamieszkiwało 31, a w 1843 roku – 69 mieszkańców.

W sprawach policyjnych tereny te podlegały właścicielowi majątkw Wędryni. Później Kolonia została włączona do Wędryni.

(zdjęcia w galerii)